Σύμφωνα με την παράδοση, είναι χτισμένο στη θέση του βυζαντινού ναού του Ταξιάρχη Μιχαήλ, από τον οποίο πιθανότατα προέρχονται δύο μαρμάρινοι πεσσίσκοι τέμπλου του 13ου αιώνα που είναι εντοιχισμένοι στην κόγχη (μιχράμπ). Το τέμενος οικοδομήθηκε κατά την επικρατούσα άποψη μετά το 1611 και έλαβε την ονομασία «Φετιχιέ», δηλαδή  τέμενος της κατάκτησης. Στη σημερινή μορφή του, διαμορφώθηκε το 1795 για να εξυπηρετήσει τις θρησκευτικές ανάγκες του σεραγιού του Αλή.

Αποτελείται από μία κεντρική θολοσκέπαστη αίθουσα, εξωτερική ανοικτή στοά και μιναρέ στη βορειοδυτική γωνία. Στο εσωτερικό του τζαμιού, τη βόρεια πλευρά διατρέχει στενός ξύλινος εξώστης και  στον νότιο τοίχο ανοίγεται η κόγχη του μιχράμπ  με γύψινο και γραπτό διάκοσμο. Τοιχογραφίες με συνθέσεις ανθέων και καρπών σε συνδυασμό με γεωμετρικά σχέδια και αραβικές επιγραφές κοσμούν τον τρούλο και τους τοίχους.

Μία δεύτερη φάση διακόσμησης του τρούλου περιλαμβάνει κίονες και  μεγάλα στεφάνια με επιδράσεις από το πνεύμα του «νεοκλασικισμού» που επικρατούσε στην πόλη των Ιωαννίνων τον 19ο αιώνα.

Στον χώρο του τζαμιού, φιλοξενείται έκθεση με θέμα την ιστορία της πόλης των Ιωαννίνων την εποχή του Αλή Πασά (1788-1822).

Επισκέψιμο ως παράρτημα του Βυζαντινού Μουσείου